تست نیاز اساسی ویلیام گلاسر (William Glasser) ، که به نام "تست انتخاب واقعیت" یا "تست انتخاب واقعیت گلاسر" هم شناخته می‌شود ، ابتدا توسط روانشناس و روانپزشک آمریکایی ویلیام گلاسر ارائه شد . این تست با هدف ارزیابی تمایلات انتخابی افراد طراحی شده است و به عنوان یک ابزار تشخیصی در روانشناسی استفاده می‌شود .

این تست به شکل یک مقیاس خودگزارشی (Self-report scale) ارائه می‌شود که از افراد می‌خواهد تا با انتخاب یکی از دو گزینه ، اندازه‌گیری کنند که چه میزان به دنبال تجربه واقعیت هستند و یا به عبارتی میزان تمایل به رهایی از واقعیت دارند . این تست به عنوان یک ابزار برای سنجش سبک‌های زندگی ، روان‌سازی‌ها و مشکلات روانی استفاده می‌شود .

تست نیاز اساسی ویلیام گلاسر درک برخی از نگرش‌ها و روش‌های روان‌درمانی را تعیین می‌کند ، از جمله نگرش ویژه‌ای که به نام "تئوری واقعیت‌محوری" (Reality Therapy) مشهور است . این تئوری بر این اصل تأکید دارد که برای رسیدن به رضایت و خوشبختی در زندگی ، انسان‌ها باید با واقعیت‌های محیطی خود سازگار شوند و مسئولیت‌پذیری نسبت به انتخاب‌های خود داشته باشند .

مطالعه و تحلیل پاسخ‌های افراد به تست نیاز اساسی می‌تواند به روانشناسان و مشاوران کمک کند تا مشکلات روانی و رفتاری فرد را درک کنند و راه‌های بهبودی را برای او پیشنهاد دهند . این ابزار به عنوان یکی از ابزارهای تشخیصی و معیارهای ارزیابی در زمینه روانشناسی و مشاوره مورد استفاده قرار می‌گیرد .